DEĞİŞİM MÜHENDİSLİĞİ (REENGINEERING)UYGULAMALARINDA YARARLANILABİLECEK YENİ YÖNETİM TEKNİKLERİ

Prof.Dr.C.Can Aktan

 

TOPLAM KALİTE YÖNETİMİ:

Organizasyonda insan, sistem, yönetim ve ürün kalitesinin bir arada sürekli olarak geliştirilmesi; kalite geliştirme, kalite planlama ve kalite kontrol çalışmalarının yapılması, kalite standartlarını oluşturulması.

İSTATİSTİKSEL SÜREÇ KONTROLÜ:

Organizasyonda sürekli gelişme ve kaliteyi artırmak için istatistiksel süreç kontrolü tekniklerinden (Pareto diyagramı; süreç akış diyagramı; karar akış diyagramı; neden-sonuç diyagramı vs.) yararlanılması.

TASARIMDA KALİTE:

İlk defada doğru yapmak ve sıfır hata idealine ulaşmak için ürünün ilk tasarımından başlayarak tüm aşamalarda kalitenin sağlanması.

BENCHMARKİNG:

Organizasyondaki stratejilerin, sistem ve örgüt yapısının, süreçlerin ve diğer tüm uygulamaların başka organizasyonlarla kıyaslanarak “en iyi uygulamaların” bulunması ve organizasyona uyarlanması.

KÜÇÜLME (Downsizing):

1) Yapısı yerine daha küçük organizasyonel birimlere bölünerek faaliyet gösterme.

2) Organizasyonda kademe sayısını azaltarak küçülme.

3) Ölçek ekonomilerine dayalı üretim modelinin terkedilmesine dayalı küçülme.

RIGHTSIZING:

1) Optimal büyüklükte üretimde bulunma.

2) “Adama göre iş ”yerine “ işe uygun eleman” bulunması ve istihdam edilmesi.

3) Çalışanların kendilerine en uygun alanda görevlendirilmeleri.

DIŞ KAYNAKLARDAN YARARLANMA (Outsourcing):

1) Organizasyonun her işi kendisi yapması yerine asıl faaliyet alanı dışındaki işleri dış firmalara yaptırması.

2) Organizasyon dışındaki danışmanların bilgi ve deneyimlerinden istifade edilmesi.

ESNEK ÜRETİM:

Kütlesel üretim yerine bir malı istenilen miktarda üretme: Tam Zamanında Üretim (JIT).

YALIN ORGANİZASYON MODELİ:

Organizasyon yapısının sadeleştirilmesi ve basitleştirilmesi; dikey organizasyon yapısı yerine yatay organizasyon yapısının oluşturulması; gereksiz ve katma değer yaratmayan kademeler, fonksiyonlar ve süreçlerin kaldırılması.

KADAME AZALTMA:

Organizasyondaki yönetim kademelerinin azaltılması; işe karar veren ile uygulayan arasındaki kadamelerin mümkün olduğu ölçüde ortadan kaldırılması.

ÇALIŞANLARI GÜÇLENDİRME :

Çalışanlara yetki ve sorumluluk devredilmesi; çalışanların karar alma sürecine katılması; ekip çalışmasına önem verilmesi; çalışanların motivasyonu ve ödüllendirilmesi; çalışanların organizasyonda pay sahibi olması (ESOP) ve saire.

OTOMASYON:

Organizasyonda rutin işlerin mümkün olduğu ölçüde robotlara ve bilgisayarlı makinalara yaptırılması.

SÜREKLİ EĞİTİM:

İşe uygun eğitimli ve bilgili eleman alınmakla yetinilmemesi; sürekli eğitime; bilgi ve beceri kazandırmaya önem verilmesi.

OTOKONTROL:

Organizasyonda multi-fonksiyonel ekip çalışmasına önem verilerek denetim ve kontrollerin ekip içinde çalışanların birbirlerini kontrol etmeleri şekline dönüştürülmesi; denetim kadrolarının fazla şişirilmemesi.

KAİZEN (SÜREKLİ GELİŞME):

Organizasyonda iyileştirme çalışmalarının sürekli olması; sürekli eğitim, sürekli bilgi ve beceri kazandırma, sürekli araştırma ve geliştirme çalışmaları yapılması.

TOPLAM VERİMLİ BAKIM:

Organizasyonda malzeme, enerji, ekipman ve personel ile ilgili kayıpların ortadan kaldırılması için bakım ve onarım çalışmalarının planlı ve düzenli bir şekilde yapılması. Toplam verimli bakım için Japonların 5-S adını verdikleri ilkelerin benimsenmesi. 5-S olarak adalandırılan ilkeler şunlar: Seiri (sınıflandırma), seiton (düzen), seiso (temizlik), seitketsu (standardizasyon), shitsuke (disiplin).

Kaynak: Coşkun Can AKTAN, “Değişim ve Bilgi Çağında Yönetim”, MESS, Üçüncü Bin Yıla Girerken Değişim’ 97, İstanbul: Şahinkaya Matbaacılık, 1997, s. 288-289.