130.
Aşağıdaki temel haklar Alman halkı için teminat altına alınmıştır. Bu haklar her
bir Alman devletinin anayasası için bir norm olarak hizmet görür. Alman devletlerinin
hiçbirinin anayasa ya da yasası bu hakları askıya alamaz, geçersiz kılamaz.
Madde I.
131. Alman
halkı Alman imparatorluğunu meydana getiren devletlerin halklarından oluşur.
132. Her
Alman, Alman İmparatorluğunun vatandaşlığına sahiptir. Her bir Alman devletinde hak
kazandığı tüm hakları kullanabilir.
133. Her
Alman İmparatorluk topraklarının her hangi bir yerinde oturma, her türlü mal ve
mülkü satma ve devretme, her hangi bir işte çalışma ve yerel vatandaşlık
haklarını kullanma haklarına sahiptir.
134. Hiçbir
Alman devletinin kendi vatandaşları ile diğer vatandaşlar arasında medeni kanunda,
ceza kanununda ve dava açmada ayrımcılık yapmasına müsaade edilmez.
136. Göç
etme özgürlüğü devlet tarafından kısıtlanamaz. Ülkeyi terkedenlerden hiçbir
ödeme alınamaz.
Madde II.
137.
Kanunlar önünde, sınıflar arasında hiçbir ayrım söz konusu değildir. Bir sınıf
olarak soyluluk ilga edilmiştir. Almanlar kanunlar önünde eşittir. Bir kamu görevi
ile bağlantılı değilse bütün unvanlar ilga edilmiştir ve hiçbir zaman yeniden
kullanılamayacaktır. Kamu görevleri eşit bir biçimde tüm kalifiye elemanlara
açıktır. Ordudaki görevler için de aynı şey geçerlidir. Vekil tayin etmeye
müsaade edilmez.
Madde III.
138.
Kişisel özgürlüğe dokunulamaz.
139. Savaş
kanununa göre verilenler ve isyan durumlarında savaş kanunlarınca uygun görülenler
hariç olmak üzere ölüm cezası, teşhir aleti ile ya da damgalama suretiyle
cezalandırmalar ve bedeni cezalandırmalar yürürlükten kaldırılmıştır.
140. Mesken
dokunulmazdır. Meskenin dokunulmazlığı mahkemeler tarafından aranılan bir şahsın
tutuklanmasına engel teşkil etmez.
142.
Mektupların gizliliği teminat altındadır.
143. Her
alman düşüncelerini sözlü, yazılı, basılı ya da resimle serbest bir şekilde
ifade etme hakkına sahiptir.
Basın
özgürlüğü hiçbir koşul altında ve hiçbir çerçevede kısıtlanamaz, sansür,
ayrıcalık, güvenlik düzenlemeleri, devlet direktifleri, matbaacılar ya da
kitapçılar üzerine getirilecek kısıtlamalar, postalamanın yasaklanması ve serbest
trafiği engelleyecek diğer her hangi bir mani ile geciktirilemez,engellenemez.
144. Her Alman tam bir inanç ve vicdan
özgürlüğüne sahiptir. Hiçbir kimse dini kanaat ve inançlarını açıklamaya
zorlanamaz.
147. Her
dini cemaat kendi işlerini bağımsız bir şekilde yönetir ve düzenler; ancak, genel
kanunlara tabidir. Hiçbir dini cemaat diğerlerine kıyasla devletten hiçbir imtiyaz
elde edemez. Devletin kilisesi olamaz. Yeni dini cemaatler kurulabilir. Bunun için
devletin onayı gerekmez.
149.
Gelecekteki yemin şekli şöyle olacaktır: “Gerçeği istiyorum, bunun için Tanrım
bana yardım et”.
152. Bilim
ve bilimin öğretilmesi serbesttir.
153. Okul ve
eğitim sistemi devletin denetimi altındadır ve dinsel talimatların ötesinde din
adamlarının denetiminde olmayacaktır.
158. Herkes
işini seçmekte, istediği yerde ve şekilde onun eğitimini almakta özgürdür.
161.
Almanlar silahsız ve barışçı bir şekilde toplanma hakkına sahiptirler. Hiçbir
özel izine gerek yoktur. Açık mekanlarda halkın toplanması kamu düzeni ve
güvenliği için çok acil bir tehlike olması halinde yasaklanabilir.
162.
Almanlar dernek kurma hakkına sahiptirler. Bu hak her hangi bir engelleyici tedbirle
kısıtlanamaz.
164.
Mülkiyetin dokunulmazlığı vardır.
166. Bütün
boyun eğme ilişkileri ve kölelik sonsuza dek ortadan
kaldırılmıştır.
174. Bütün
yargılama hakkı ve yetkisi devlete aittir. Babadan oğula intikal eden hiçbir mahkeme
olamaz (Aristokratik toprak sahiplerinin yargılama hakkını kullandıkları bazı Prusya
eyaletleri bulunmaktaydı).
175. Yargı
erki mahkemelerce kullanılır. Hükümetin ya da ordunun sağladığı adalet kabul
edilemez.
176. Hiçbir
kişiye imtiyaz tanınamaz. Geçerli yargılama eşit bir şekilde yürürlüktedir ve
tüm Alman devletlerinde uygulanmalıdır.
186. Her
Alman devleti bir anayasaya ve halkın temsiline sahiptir. Bakanlar halkın temsilcilerine
karşı sorumludurlar. Halkın temsilcileri yasamada, vergilerde ve devlet bütçesinin
tespitinde kesin olarak söz sahibidirler. Bunun yanı sıra bakanların mahkemeye sevkedilmesi, dilekçelerin
kabul edilmesi ve kanunların önerilmesi haklarına da sahiptirler. (İki meclis vardır
ve her bir meclis kendi haklarını ayrı ayrı kullanır). Millet meclisinin oturumları
genellikle halka açıktır.
188.
Almanya’daki Alman olmayan etnik grupların ulusal gelişimleri garanti altındadır,
özellikle kendi bölgelerinde dilleriyle, kiliseleriyle, eğitimleriyle, iç
yönetimleriyle ve yargılarıyla ilgili eşit haklara sahiptirler.
189.
Yurtdışındaki her Alman vatandaşı İmparatorluğun
koruması altındadır.
E.
K. Bramsted and K.J. Melhuish, Westerm Liberalism- A History in Documents From Locke to
Croce, London: Longman, 1978. (Deutsche Reichswerfassung, Amtliche Ausgabe 1849.)